دانشگاه، کلمه ای تشکیل شده از دو بخش.
بخش اصلی اون "دانش" هست. سعی در متخصص کردن افراد در یک رشته خاص، فارغ از اینکه این وظیفه به خوبی صورت میگیره یا نه (که کاملا واضحه). بشر از گذشته تا امروز در تلاش برای موفق شدن و اکتشاف و اختراع توی بخش های مختلف بوده، چون واقعا کمبود دانش ضربه های زیادی به جوامع زده. اما چیزی که در قرن حاضر به شدت کمبودش احساس میشه، حال خوب انسانهاست، افرادی که با داشتن مهارت بتونن معادلات روحی خودشون با دیگران رو حل کنن. ادم هایی که با وجود همه سختی ها بتونن زندگی شادی رو برای خودشون و دیگران رقم بزنن. اما چنین چیز هایی در هیچ دانشگاه و مدرسه ای آموزش داده نمیشن. و این میشه دلیل هزاران اختلاف و مشکل و افسردگی و در ادامه جنایات رایج
در این روزها، به عبارت دیگه سیاره ما دیگه نیازی به آدمهای موفق نداره، این سیاره به شدت نیازمند افراد صلح جو، درمانگر، ناجی،قصه گو و عاشق هست.
نظر شما در این باره چیه؟
چه کسانی و از کجا باید شروع کنن به حل این مشکل بزرگ؟
من واقعا نمیتونم خودمو آروم کنم
به شدت حالم بده